فی حدیثه ( علیه‏السلام )فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ ضَرَبَ یَعْسُوبُ الدِّینِ بِذَنَبِهِ فَیَجْتَمِعُونَ إِلَیْهِ کَمَا یَجْتَمِعُ قَزَعُ الْخَرِیفِ

یعسوب الدین السید العظیم المالک لأمور الناس یومئذ و القزع قطع الغیم التی لا ماء فیها

در گفتار آن حضرت علیه السّلام است (که از عظمت و بزرگى حضرت صاحب الزّمان «عجّل اللّه فرجه» خبر داده)

1- چون وقت آن برسد آقاى بزرگوار و پیشواى دین (از پنهان بودن و نگرانى آشکار گردیده بر مقام سلطنت و خلافت خود) مستقرّ و پابرجا گردد، پس (مؤمنین از اطراف جهان) نزد آن بزرگوار گرد آیند چنانکه پاره‏هاى ابر در فصل پاییز گرد آمده بهم مى‏پیوندد (این فرمایش صریح است باینکه امام زمان علیه السّلام زنده و از دشمنان پنهان و در روى زمین سیر میکند و هر وقت خدا بخواهد آشکار میشود، سیّد رضىّ «علیه الرّحمة» فرماید:) یعسوب الدّین یعنى سرور بزرگوار و زمامدار کارهاى مردم در آنروز (و فرمایش آن حضرت ضرب بذنبه یعنى امام زمان پس از نگرانى پابرجا مى‏گردد، زیرا یعسوب در لغت بمعنى پادشاه زنبور عسل است که بیشتر از روز را بدو بالش پرواز مى‏نماید، و چون دم بزمین گذار و حرکت و پرواز را ترک نموده مستقرّ میشود) و قزع پاره‏هاى ابر است که (رقیق و نازک است خواه آب دار و خواه) بى آب و باران باشد (چنانکه لغت نویسان معنى آنرا بطوریکه بیان شد ضبط نموده‏اند، و اینکه اصحاب حضرت قائم علیه السّلام را به پاره‏هاى ابر پاییز تشبیه نموده براى آنست که‏

پاییز اوّل زمستان است و ابرهاى پراکنده در آن هنگام بزودى بهم مى‏پیوندند).